Relaxen in het zonnige Toronto

Na een goede nachtrust ging de wekker om tien voor half 5. Na ons nog even opgefrist te hebben liepen we dan rond 5en richting de trein. Het was natuurlijk ontzettend rustig op straat en alleen een verbaasde rode kat keek ons aan van tja wat doen jullie er nou vroeg uit. Eenmaal in de trein kwam er in zaandijk een gestressde vrouw binnen en riep Sjors schiet op.....He dat was onze kapster die afgelopen donderdag is getrouwd. Nadat we haar hadden gefeliciteerd en ze op adem was gekomen nog even wat trouwfoto's van haar bekeken. Ze ging lekker een lang weekend naar Barcelona..... We waren rond 6en al op schiphol en nu snel naar de blauwe zuil voor onze instapkaarten. Natuurlijk werden die keurig uitgeprint en konden we gelijk onze bagage al afgeven. Kwart over 6 waren we de douane gepasseerd en nu is het wachten op het boarden. We gingen wat winkeltjes bekijken en toen we even op een bankje zaten bij de Starbucks stond daar opeens een klein grijs koffertje onbeheerd. Oeps...... Een medewerker van de koffieketen had dit ook door en de beveiliging werd ingeschakeld......Ik zei al tegen Rich kom laten we snel gaan want anders wordt dit gedeelte straks ontruimd..... Op naar gate D53 om nog even een lekkere tostini te eten en rond kwart over 8 was het tijd om te gaan boarden. Dit is toch een stuk eenvoudiger dan dan dat je naar Amerika gaat. Eenmaal aan boord vertrokken we rond 10 voor 10. We hebben een goede vlucht gehad en de catering was door de KLM weer fantastisch geregeld. Nootjes, pasta voor mij en kip voor Rich, een ijsje en een pizzabroodje. Het kon niet op. Tijdens de vlucht heb ik naar Soof en Hartenstraat gekeken en Rich naar Soof, Toen was geluk heel gewoon, Frozen en een stukje van Mr peacock ......
De 7 uur vlogen om en half 12 plaatselijke tijd landen we op Toronto. Wat een warm welkom bij de douane en wat een relaxte ongedwongen sfeer. Toen we de valiezen hadden even nog een bakje slappe koffie gedronken en een stukje van de Rode duivels bekeken, amai ze staan achter. Bij de bushalte gelijk aanspraak met onze oranje shirts en bij Kiplingstation stapten we over op de metrolijn. Dit was wat merkwaardig aangezien ik de kaartjesautomaat nergens kon vinden. Ik op zoek en die bleek boven te zitten. Ik moest gewoon 3 dollar in een potje gooien en dan kwam ik door een poortje. Ik zei dat ik er 2 nodig had maar dat kon niet...... Ik snapte het niet helemaal meer maar het zal wel goed komen. Bij het hotel aangekomen snel de lange broek verwisseld voor een korte en zijn we Toronto gaan verkennen. Op het eerste gezicht oogt deze stad als New york maar dan rustiger en gemoedelijker. Maar daarover later meer.......Nu gaan we opweg om de CN tower binnen te gaan.
Zo daar zijn we weer om even terug te gaan naar gisteren..... we begonnen met onze wandeling op young street.....,een soort van Broadway maar wel een stukje korter en met hier en daar wat aparte winkels..... een sekshop, een tent met gespierde mannen etc........ Ons doel is om via deze straat naar het waterfront te lopen om daar een deel van de wedstrijd te gaan bekijken. Op een gegeven moment kwamen we aan bij Dundas Square wat een kleinere variant is van Times square waar allerlei aparte straatartiesten rondliepen......Na er een paar op de foto hebben gezet liepen we langs het Eaton centre, een grote shoppingmal met een Abercrombie and Fitch. De mooie mensen aan het begin van de winkel ontbraken jammergenoeg maar er was volop sale.....dus hebben we samen 2 tshirtjes plus een korte broek gescoord....Daarna weer verder richting Waterfront gelopen en toen we langs een pizzahut liepen zagen we onze jongens spelen.... Zal het al 3 - 0 wezen! Nope 0 - 0. Eenmaal bij het waterfront zijn we gaan zitten bij een Irish pub waar we onder het genot van een biertje en spicy chicken wings de rest van de match hebben gevolgd...... Eindresultaat is bekend en gelukkig maar dat we hebben gewonnen want er zaten daar meer mensen die voor Costa Rica waren dan voor onze helden. Waarschijnlijk waren ze Mexicaans. Na deze eniverende wedstrijd liepen we verder naar de CN tower. Voor deze 553 meter hoge toren lag een parkje met daarin een oude treinremise en verschillende oude treindelen. Bij de toren aangekomen wilden we natuurlijknnaar boven maar daar kregen we te horen dat de wachtijd ongeveer anderhalf uur was...... Wij komen morgen dan wel terug. Snel zijn we naar ons hotel gegaan want inmiddels begon ons lichtje wel te doven..... Wat zullen we lekker gaan slapen.....