Dag 14: Op naar Queen Elisabeth national park

Het was een beetje een onrustige nacht want half 1 voelde ik iets in mijn nek kruipen en daarna over mijn hoofd. Ik bleef maar stil liggen en klikte de lamp aan. “ Rich ben je wakker?, wat kruipt er over me heen?”. We zagen een heel klein motje zitten en dat was het gewoon. Pff we konden weer verder slapen. Daarna werd ik om zes uur wakker en toen ging de wekker om zeven uur. Even weer ontbijten en daarna daar vertrokken we richting het volgende safaripark. Onderweg stopten we bij een mooi overzichtspunt over een meer. Dit meer staat ook op het biljet van 20.000 shilling. Daarna reden we nog langs een vanilleplantage, een grote kleurrijke markt, plekken waar bananen worden getransporteerd en viel het mij op dat er hier een stuk meer gemotoriseerd verkeer aanwezig is. We reden ook nog langs de Renzwori mountains en daar is een koper- en kobaltmijn gevestigd. De mijnen waren van Nederlandse eigenaren maar door president Idi Amin moesten alle buitenlanders half over kop het land verlaten. De mijnen kwamen daardoor leeg te staan. De kopermijn is nog steeds gesloten en de kobaltmijn is open en daar wordt nog steeds kobalt gewonnen. Het was maar een hele korte rit en langzaam veranderende het landschap in enorme vlaktes met veel cactussen. Tegen half twaalf waren we al bij onze lodge waar we werden verwelkomd met een nat doekje en een welkomstdrankje. We konden gelijk al onze keuze voor de lunch doorgeven en daarna hebben we ons geïnstalleerd op de kamer en na een uurtje konden we aanschuiven voor de lunch. Rich had een tomaten kaas sandwich en ik de spaghetti bolognese . Na het eten hadden we nog anderhalf uur voor ons zelf en zaten we met bijna de hele groep in en bij het zwembad. Alleen Ron en Margot houden niet zo van een plonsje. Bij het zwembad nog een hele mooie sunbird gezien en tegen drieën vertrokken we naar één van de toegangspoorten van het park. Het Queen Elisabeth national park is genoemd naar de Engelse koningin die in 1952 een bezoek bracht aan haar kolonie. Er staat zelfs nog een paviljoen waar ze heeft ontbeten en een ontmoeting had met de koning van Oeganda. Het bezoekerscentrum staat er sinds 1997 en is geopend door prins Philip, the duke of Edinburgh. De gidsen wisten waar een groep leeuwen zich ongeveer zouden bevinden en daar moesten we natuurlijk als eerste naar toe. Dit nationaal park staat op de wereld erfgoed lijst van UNESCO en is zo bijzonder omdat er in het park allemaal dorpen zijn gevestigd. Mens en dier leven samen al komen er steeds meer protesten want het gaat niet goed. Drie maanden terug zijn er twaalf leeuwen vergiftigd omdat ze het gemunt hadden op het vee van de lokale bevolking. We reden door het park en zagen als eerste waterbokken en de antilopen en daarna reden we al door een dorp compleet met basisschool en een kerk. Bij het schooltje was een heel voetbal/basketbal veld en we grapten nog dat je pech hebt als je de keeper bent. Echt een aparte gewaarwording vooral omdat we na zo’n vijf minuten het groepje leeuwen had gespot. Ze waren niet actief en lagen heerlijk in de schaduw onder de bomen. Het ging om vier leeuwen waarvan 2 jonge mannetjes waarbij de manen al zichtbaar beginnen te worden. Één van de leeuwen rekte zich heerlijk uit en draaide op zijn rug en wij zaten echt front row. Geoffrey’s truck start nooit in één keer maar na de derde keer altijd behalve op dit moment…Oeps! De gids had ons al gewaarschuwd dat je niet je handen uit het raam moest steken want eentje kon nog wel gevaarlijk worden en tja daar sta je dan. Gelukkig kwam Zett ons een duwtje geven en startte de motor weer.. We konden weer verder en kwamen een bange olifant tegen die echt voor ons weg rende en even later stopte om ons aan te staren en toen begon hij met zijn oren te klapperen. Nu durft hij wel! We reden weer verder en komen toch best wel in een gebied waar heel weinig dieren zijn en onze gidsen besloten om ieder een andere kant op te gaan. Opeens kregen we een telefoontje en de andere groep heeft een luipaard gespot in een boom. Dus wij op weg naar dat punt en ja hoor daar lag ie. Mooi op een tak in een boom maar die boom had wel iets dichterbij mogen staan. Maar we hebben de big 4 gespot. Op een gegeven moment liepen er twee antilopen wel heel dicht bij de boom en ging het luipaard naar beneden. Nu hadden we allemaal zoiets van….Nu komt de kill maar er gebeurde helemaal niets. Hij liet ze zo gaan. Sufferd. Na deze ontmoeting reden we weer terug naar onze lodge om te beginnen aan ons drie gangen menu. We begonnen met een pompoensoep daarna nam ik de beefgoulash en Rich de kip en daarna namen we nog gefrituurde banaan. Het smaakte lekker en daarna werden we begeleid naar ons huisje. Rond een uurtje of tien vielen we als een blok in slaap.