Dag 17 emotioneel dagje Pnhom Penh

Vandaag staat er een dag sightseeing op het programma en om half negen staan wij klaar voor de gids die ons ophaalt. Eerst moeten wij nog even langs een ATM want het is ons echt onduidelijk of wij dollars moeten pinnen of Riels. De een zegt dit en de ander weer dat. Uiteindelijk kiezen we voor dollars want die kunnen wij altijd gebruiken. De eerste stop die wij maken is bij het Koninklijk paleis en de zilveren pagode. Het ziet er mooi uit en de koning is thuis want de blauwe vlag wappert. Onze gids is een gezellige kletskous maar geeft wel te veel informatie. We slaan maar een gedeelte op. De zilveren pagode wordt zo genoemd omdat de vloer bestaat uit grote zilveren tegels maar helaas is daar weinig van te zien. Het grootste gedeelte van de vloer is bedekt met tapijt. Dit vind ik wel erg jammer maar het is wel noodzakelijk want het stukje wat nog te zien is is erg versleten. Na dit bezoek rijden wij naar de killing fields. Wat hier heeft plaatsgevonden is niet te bevatten. Zo gruwelijk allemaal. Bij de entree krijg je een audio gids in het Nederlands mee en gelijk valt de stulpa al op met ontelbaar veel schedels van de slachtoffers gerangschikt op leeftijd. Pfff heftig..., De audio toer leidde ons rond over het terrein met de massagraven waarvan er in 1 450 mensen zijn gevonden. Verder komen er nog steeds botten, tanden en kleding aan de oppervlakte en dat zie je her en der liggen want om de drie maanden verzamelen ze de resten. Heel vreemd om er rond te lopen en om te luisteren naar alle informatie. Het moet afschuwelijk zijn geweest voor de slachtoffers want ze werden gewoon doodgeslagen met alle goedkope materialen die voor handen waren want geld mocht het niet kosten. Op het terrein staat ook een grote dikke boom en daar vonden ook gruweldaden plaats. Hier werden baby's doodgeslagen tegen de boom onder toezicht van de moeders. Al het verdiet werd overstemd door Cambodjaanse muziek zodat niemand kon horen wat voor gruweldaden zich daar afspeelden. Het bewind van de rode khmer heeft 4 jaar afgespeeld alleen door de waanideeen van Pol Pot. Het westen, mede door het ijzeren gordijn, heeft er toendertijd niets van geweten en werd het leger van de Khmer onder leiding van Pol Pot gewoon erkend en hadden ze zelfs een zetel in de VN. Hoe krom kan het allemaal zijn. Deze plek was heel indrukwekkend en ook wel emotioneel. Maar het is nog niet over want na deze beladen plaats bezoeken wij het s21 museum. Dit gebouw was een complex van twee scholen en is in 1975 in gebruik genomen als gevangenis. Hier vielen ook veel doden door gruwelijke martelingen of werden ze vanaf hier getransporteerd naar de killing fields, Dit museum hangt ook vol met foto's van slachtoffers. Ik was blij toen ik hier weer uit was. Pfff even alles laten bezinken dus tijd om te lunchen. Na de lunch staat eigenlijk een bezoekje gepland aan het nationaal museum maar daar hebben wij allebei geen zin in. Ze stelt voor om naar de Central market te gaan ach een markt is altijd leuk. We lopen met de gids over de markt want dat vindt ze een stukje veiliger. Het grootste gedeelte van de markt is overdekt en dat is maar goed ook want zo uit het niets barst er een gigantische tropische regebui los. Na een rondje over de markt en een T-shirt, garnalenpasta, en een fotodop rijker worden we afgezet bij ons hotel. Het regent nog steeds gigantisch en als het even droog is nemen wij nog een duik in het zwembad. Koud dat wij het hadden, niet normaal gewoon. Snel maar onder de warme douche. De regen klettert nog steeds op het dak maar toch willen wij er nog eventjes uit om een hapje te gaan eten. Met een geleende paraplu lopen we naar restaurant Friends. Dit is een restaurant wat kansarme jongeren opleidt om ze zo een toekomst te bieden. Wij vinden dit wel een mooi initiatief ondanks dat dit restaurant wat prijzig is t.o.v. andere eetgelegenheden. Het eten is overheerlijk en zeker een aanrader. Inmiddels is het toch droog geworden en gaan we lekker naar ons hotel en is er weer een indrukwekkende dag voorbij.