Dag 10: safari en op naar de top van Murchisons fa

Ja ja het was nog donker toen we weer het geluid van de wekker hoorden. We moesten om zes uur al ontbijten want we moesten de ferry van zeven uur halen want anders betekent het gewoon twee uur wachten en dat zou zonde zijn van onze safari door het park. Eerst even Eva feliciteren voor haar verjaardag en dan even ontbijten. Nog even de lunchpakketjes in ontvangst nemen en op safari dan maar! Na onze oversteek stapte een gids bij ons in om informatie te geven en om ons het dierenrijk te laten zien. We zagen weer heel veel dieren die wel al gezien hadden maar toch blijft het elke keer bijzonder. Het indrukwekkendst waren toch weer de leeuwen. Op een gegeven moment zagen we veel auto’s bij elkaar en bleek er een leeuw te zijn met vier welpjes. Ze lagen op een enorme afstand en waren nauwelijks waar te nemen totdat een welpje langzaam naar voren kwam en de rest volgde langzaam aan. De gids opperde om door te rijden maar wij wilden wachten en met succes want ze kwamen steeds dichterbij. Op een gegeven moment hadden we een schitterend zich op de moederleeuw met haar 3 welpen. De vierde hebben we niet kunnen ontdekken. Op een gegeven moment begon moeder de kleine te knuffelen en leek het net of we in een documentaire van de BBC zijn beland. Dit was echt zo gaaf om te zien dat we hier wel uren naar konden kijken maar wij moesten door en de leeuwen liepen ook al weer verder. We reden verder naar de Victoriapool en daar konden we even de benen streken en was het de bedoeling dat we even wachten op Geoffrey die met een ander deel van de groep door een bosrijker was gaan rijden om het luipaard te zoeken en helaas zonder succes. Tijden het wachten hebben we nog een heerlijk ananas gegeten en wat smaken deze hier toch lekker zoet! Geoffrey zou niet meer komen dus dan maar verder met de safari en weer spotten we een leeuw met welpen. Jeetje het kan gewoon niet op! Deze leeuw lag verder en er waren net te laat want we hoorden van mensen die er langer stonden dat ze net gegeten hadden. Toch was het gaaf om er weer één te mogen zien. Bij het vliegveld, waar maar één vliegtuig per dag aankomt hebben we even een lunchstop gehouden. De man was net bezig om alle groene plastic tuinstoelen naar binnen te halen totdat hij ons zag want toen werd alles weer buiten gezet onder een boom zodat we lekker in de schaduw kunnen zitten. Dit was weel nodig ook want de zon scheen erg fel. Nog even op Geoffrey gewacht en toen konden we gaan lunchen althans acht van ons want waar zijn de overige drie lunchpakketten gebleven? Geoffrey gelijk het ressort bellen maar alles was echt mee gegaan. Uiteindelijk wist Sett waar ze waren en hoefde niemand honger te lijden. Deze keer was de lunch niet echt geweldig want alles was best wel droog maar onze maagjes zijn weer gevuld. Na deze stop rijden we naar de ferry en daar komt Milyon met zijn boot al aan om ons naar de watervallen te brengen. Het was waren heerlijk op het water alleen zagen we de lucht wel steeds donkerder worden. Als dat maar goed gaat met de wandeling. Af en toe vielen er wat druppels naar beneden maar extreem werd het gelukkig niet. Tijdens deze tocht ook weer veel nijlpaarden, giraffen en nesten van bijeneters gezien. Deze vogels maken hun nest in een muur van kalksteen en als het broedseizoen is dan wemelt het van deze vogels. Ook zagen we veel wevers en nesten en met hun mooie gele kleur staken ze mooi af tegen de groene bomen. Hoe dichter we bij de waterval komen hoe groener en exotischer het wordt. De waterval tekende mooi af tussen de groene vegetatie maar echt in de buurt kwamen we niet. We werden afgezet bij het punt waar de trail naar de top begon en daar vlogen heel veel tsjee tsjee vliegen. Deze vliegen kunnen de slaapziekte veroorzaken maar het schijnt dat deze ziekte aan het uitsterven is. Nog maar 1 procent van de vliegen heeft deze ziekte dus de kans is heel klein. Toch is een steek erg pijnlijk en daar weet Pierre, één van onze groepsgenoten, over mee te praten. Dus maar weer goed insmeren met Deet maar tijdens de wandeling hebben we er geen één gezien. Wel stonden langs de trail donkerblauwe tenten die de vliegen moet aantrekken. Deze vliegen houden van donkere kledij. De wandeling ging vooral door het bos met af en toe een paar flinke trappen waarbij ik soms toch even op adem moest komen. De uitzichten op de waterval waren geweldig en dan vergeet je de wandeling ook zo weer en tevens een mooie uitdaging voor de gorillatracking die gaat komen. De trail was prima te doen en onderweg zagen we nog wat aapjes in de bomen. Je kwam echt dicht bij de waterval en je verbaast je elke keer weer over dit enorme natuurgeweld. Na deze wandeling rijden we weer terug naar onze lodge waar we even een uurtje konden relaxen en half acht was het tijd voor het diner. De keuzes van het hoofdgerecht waren dit keer toch even slikken want het was viscurry of curry met linzen en spinazie etc dus echt niet iets voor ons. Het meisje was toch wel in verwarring en de manager kwam erbij en ze kon spaghetti maken als ze wilden. Ja graag en Silvia was ook om dus kwamen er keurig 3 borden met spaghetti bolognese die overigens heel goed smaakte. Vooraf nog pompoensoep en als toetje een heerlijk stukje verjaardagtaart vanwege Eva’s verjaardag. Daarna hebben nog even een drankje gedaan ter ere van haar verjaardag en tegen kwart voor elf lagen we in bed. Een latertje dit keer maar we kunnen dan ook uitslapen morgen . Yeah!!!!