Dag 5: Op naar het Noorden, naar Moroto

Midden in de nacht wakker geworden van de regen en onweer en daarna toch weer kunnen doorslapen totdat de wekker gaat. Ik vroeg Rich om het licht aan te doen en bij dat moment hoorde ik iets aparts wat ik niet thuis kon brengen…Dus slippers aan en uit mijn bed en toen zag ik iets groots en zwarte afglijden van onze tentdoek. Ik kreeg zowaar een verzakking en sprong gelijk weer veilig onder mijn klamboe. Daar vloog onze grote vriend door de kamer geschrokken van het licht…Ik heb het niet zo op vleermuizen en gelukkig was hij na een tijdje weer verdwenen diep de duisternis in. Snel de ochtendrituelen uitgevoerd en 10 over half zijn we klaar om te ontbijten. Het ontbijt zou om half zeven klaar staan maar dit is Afrika dus we mochten blij zijn dat we tien over zeven konden ontbijten maar half acht vertrekken zat er dus niet meer in. Na het ontbijt even nog wat apen gespot en tegen kwart over acht vertrokken we richting Moroto. Het is vandaag een lange rit en passeren eerst met gebaar voor eigen leven een rotonde. Wat een chaos hier. Het krioelt er van vrachtverkeer, taxibusjes, brommers en natuurlijk onze busjes van Matoke. Bij het tankstation van Shell zagen we nog een brommer met aan iedere kant van zijn stuur een rij met witte kippen hangend onderste boven en sommige nog levend. Er is nog werk aan de winkel voor de partij van de dieren. Onderweg wederom het Afrikaanse leven en passeren we nog een grote rivier waar vissers vissen vangen en gelijk verkopen aan de lokale bevolking. Onderweg nog even stoppen voor een take away lunch want het duurde wel een kwartier om iets klaar te maken per persoon terwijl er vijf man personeel stond in de lunchroom. Hoe dan? Maar goed daar gaan we natuurlijk niet op wachten. Dus naar de overkant waar een soort hotel-restaurant is waar onze gids als lunch rolex had georganiseerd voor take-away alleen moesten we ons drinken nog bestellen en dat is gelukt en zo konden we toch vertrekken. We reden weer verder en besloten om onze lunch in de bus op te eten om zo wat tijd in te halen. Net toen we aan de rolex wilden beginnen reden we een hobbelige weg over. Een rolex is btw een pannenkoek en een omelet en dat in elkaar opgerold. Het smaakte wel erg lekker. We bleven maar rijden en onderweg komen we langs vele dorpjes en ook naar mijn idee stammen want ze hadden wel specifieke kleden om. Naarmate we naar het noorden gingen hoe enthousiaster de kinderen naar ons gingen zwaaien. De volwassen waren wat terughoudender. Onderweg nog even een pitstop gemaakt en daarna gingen weer verder hobbelen totdat de zandweg opeens veranderde in een luxe asfaltweg die gesponsord is door de Chinezen. De Chinezen nemen langzamerhand het land over vanwege belangrijke grondstoffen die hier in de grond zitten. Ze sponsoren wegen, bruggen en wie weet wat nog meer. Eenmaal op het asfalt dommelde ik in slaap totdat ik wakker werd van al de regen op mijn gezicht en lichaam. We waren echt in een hoosbui beland en mijn raampje stond natuurlijk op een kier open. Het regende zo hard dat de ramen besloegen van onze truck maar gelukkig zat Geert voorin en kon hij de ramen schoon vegen. Tegen een uurtje of 6 waren we eindelijk in Moroto en na een korte stop konden we toch nog een stuk van de wandeling doen. We gingen eerst met een busje halverwege het punt van de wandeling en daarna liepen we een stuk de berg op met op de achtergrond de zonsondergang. Tijdens de wandeling zagen we ook weer bijzondere mensen en zagen we een heel klein jongetje lopen met een jerrycan. Je zag hem er echt mee worstelen, weer neerzetten en weer verder. Dit was best wel zielig en Rich vroeg aan de gids of hij een yo-fruit mag hebben en dat mocht. Het jongentje at er prettig van en was er blij mee….Het was wel ff lekker om de benen te strekken. Daarna liepen we naar ons hotel, droppen we de koffers op de kamer en hup in het busje om wat te gaan eten bij een nieuwe Matoke bestemming. Er kon daar nog niet geslapen worden en in oktober verwachten ze hun eerste gasten. We hadden dit keer een 3 gangen menu. We begonnen met een bonensoepje, daarna een buffet en sloten af met een fruitsalade. We zaten heerlijk buiten en het eten smaakte prima. Tegen half 10 waren we in ons hotel en sprongen gelijk onder de douche om al het rode zand van ons af te spoelen. De witte handdoek was opeens niet meer zo wit..Tegen de klok van 11 vielen we als een blok in slaap