Dag 18: Op naar de walvissen.

Vandaag zijn we rond half 8 opgestaan en rond 10 over 8 zaten we aan het ontbijt. Ook hier was het ontbijt super geregeld. Heel veel keuze allemaal. Rond kwart voor 9 waren we klaar en om 9 uur moeten we klaar staan bij het theehuisje want vanaf daar hebben wij een rondleiding over een werkende struisvogelfarm. De farm behoort toe aan het guestenhouse en naast struisvogels maken ze ook wijn. Een heel bedrijf dus! 9 uur stonden we klaar en werden we verwelkomd door Bartel. Hij deed zijn rondleiding in het Afrikaans en we konden hem prima verstaan. Eerst vertelde hij wat over de geschiedenis van de struisvogelfarms. Ze zijn vroeger begonnen met het fokken van struisvogels vanwege hun veren. In de tijd van koningin Victoria en Maria Antoinette van Frankrijk waren de veren super in trek bij de Engelse en Franse modehuizen. Een kilo veren leverden meer op dan een kilo goud. Dit ging jaren goed en de mensen begonnen zich ook welgestelder voor te doen. Op een gegeven moment klapte de markt van de struisvogelveren in. Dit kwam door de heer Ford want met de komst van de auto en dan met name de cabriolet begin 1900 wilden de mensen geen veren meer hebben. Door deze auto’s waren hoeden met veren niet meer in trek. Ook de daaropvolgende eerste wereldoorlog en de recessie in de jaren 30 betekende het instorten van de struisvogelmarkt. Veel mensen moesten toen hun struisvogelboerderij van de hand doen of een andere vorm vinden om aan geld te komen. Door deze ontwikkelingen en het feit dat veel mensen boven hun stand leefden zorgden voor enorme faillissementen. De boeren die het wel overleefden gingen struisvogels fokken voor het vlees en het leer. In de jaren 60 besloten de boeren zich te verenigen tot een coöperatie die tot heden vlees levert aan de o.a. de Albert Heijn. Ook leer en veren worden nog geëxporteerd. De veren met name voor de plumeaus en het leer voor de cowboylaarzen. Na deze interessante geschiedenis gingen we naar de plaats waar de eieren liggen te broeden. We mochten een struisvogelei vasthouden en deze weegt best wel zwaar namelijk zo’n 1,2 kilo. Je kan er als mens tot 130 kilo er gewoon opstaan zonder dat het breekt. De eieren gaan in een broedmachine en van 240 eieren in een kast komt er ongeveer 65 % uit. Na 42 dagen is een struisvogel uitgebroed en gaat hij in een ren waar het de eerste dagen lekker warm wordt gehouden voordat ze naar buiten gaan. Vandaar groeien ze verder en na 9 tot 12 maanden als ze ongeveer 95 kilo wegen kunnen ze dan geslacht worden. Het liefst zo jong mogelijk want dan is het vlees lekker sappig. Na deze interessante toer ( we hebben geen struisvogel gereden want dat kon hier niet omdat hij niet is ingespeeld op de commercie) checkten we uit en reden we met een gewassen auto ( was service van het guesthouse) naar Hermanus. We reden via de R62 en dat was een super mooie route tussen de bergen. Ook passeerden we leuke dorpjes zoals Calitzodorp en Ladysmith. In het laatst genoemde dorpje broodjes, ham en wat drinken gehaald bij de Spar voor de middaglunch. Bij Swellendam nog even de afslag genomen naar het centrum om daar de kerk te bekijken en om de broodjes lekker op te eten in de zon. Tegen een uurtje of 4 waren we dan in onze guesthouse Westcliff house waar we gelijk te horen kregen dat wij ons morgen om 8 uur moeten melden bij White shark divining in klein baai. Verder zijn we gelijk het cliffpath opgelopen om walvissen te spotten maar wij hebben vandaag nog niets vernomen van deze beesten. Rond half 6 waren we weer terug in onze kamer even lekker gerelaxt en het reisverslag weer bijgewerkt. Tegen half 8 gingen we naar het restaurant in de oude haven. We aten bij de Rock en hebben echt super lekker gegeten. In het restaurant kwamen met het gezien weer tegen waarmee we gebarbecued hebben en zij hadden vandaag al wel walvissen gespot dus ze zitten er wel! Tegen een uurtje of half 10 naar bed want morgen weer vroeg op.