Dag 9: Een echt vliegend tapijt gezien.

Vanmorgen hebben we de wekker gezet om 8 uur want we zouden pas half tien vertrekken. Voor de wekker waren we al wakker en hebben lekker rustig ontbeten, de koffers gerangschikt en tegen half tien vertrokken we met de bus richting de Wadi rum woestijn maar eerst maken we nog een stop bij little Petra. Een .miniatuur versie van Petra en ook wel mooi om te zien maar het valt in het niets bij Petra. Toch wel even leuk om gezien te hebben. Daar hebben we nog even gezeten en een colaatje gedronken. Na deze stop scheuren we verder naar de woestijn. We zitten lekker in de bus terwijl het landschap steeds meer woestijnvormen begint aan te nemen komt opeens het tapijt van de bus flink omhoog en waaide er allemaal stof en zand door het achterste gedeelte van de bus. Zo nu hebben we ook vliegend tapijt gezien. Het is een wonder dat de bus niet in elkaar viel maar goed we hebben het overleefd. Rond half twee kwamen we aan in ons camp en toen was het toch wel even slikken want moeten we hier echt slapen…Het ziet er nou niet echt geweldig uit maar zoals Rich het zegt: Het is maar voor één nacht. Eerst gaan we maar eens lunchen en dat was prima te doen. Vooral de gekruide rijst was erg lekker. Na de lunch hadden we nog wat tijd voor ons zelf en half 4 staan de jeeps klaar voor een tocht door de woestijn. We zitten samen met Patrick en Antoinette in de jeep en het is erg gezellig. We crossen langs ongerepte rotsen, mooi gekleurde zandduinen en zien ook nog een natuurlijke boog. Onderweg doen we nog een commerciële stop waar we wel een heerlijk kopje Rozemarijn thee hebben gedronken. Daarna stonden we op een plek met nog tig aantal jeeps om de zonsondergang te bekijken. Het was een mooi gezicht maar niet om te denken wauw! Je denkt aan de mooie kleuren maar dan moet de lucht ook vochtig zijn en in de woestijn is het toch erg droog. Na de zonsondergang gaan we weer terug naar het kamp en zitten we met de groep gezellig bij elkaar. Dan worden we door de gids geroepen en kregen we een demonstratie van hoe er gekookt wordt onder de grond. Eerst wordt er het zand van de grond weg geschept en daarna wordt er een deksel zichtbaar en komt er allemaal vlees en wortelen tevoorschijn…. Het wordt gewoon gaar door de warmte in de grond. Tijd voor het diner. Het smaakte prima en daarna barstte er een verjaardagsfeest los. Gelijk met ons was er een groep Libanese jongeren en daarvan werden er 2 verjaardagen gevierd. Er werd gedanst, er was taart en wij werden uitgenodigd om het met ze mee te vieren…veel jongeren waren lekker aan het dansen op Libanese en Italiaanse muziek. Later werd er ook Franstalig en Engelstalig gedraaid. Rond elf uur ging de muziek uit maar het bleef nog lang onrustig in het kamp. Inmiddels lag ik onder een veel te kleine klamboe in mijn ranzig bedje en durfde nauwelijks te bewegen. Hopelijk is het gauw ochtend!