Dag 17: Een voorspoedige gorillia trekking

Vannacht een beetje onrustig geslapen en kwart over vijf waren we ook meteen klaar wakker. Nog even gecheckt of we alles hebben en nadat we de regenjacks, extra water en de tuinhandschoenen hadden ingepakt kunnen we gaan ontbijten. Tijdens het ontbijt kregen we ook onze lunchpakketjes mee want je weet immers nooit hoe laat je terug ben. Half zeven zaten we in de auto en de weg er naar toe was al een aardige challenge. We werden aardig door elkaar geschud en na een uur hobbelen bereikten we het startpunt van de gorillatracking. Eerst nog even plassen en dan naar het startpunt om mensen in te delen wie naar welke familie naar toe mag gaan. Er mogen maar acht mensen in een groep en wij zijn met zijn negenen omdat Ron en Margot niet meegaan. Dit betekent dat we moeten splitsen. Geoffrey kwam naar ons toe dat hij plaatsen heeft voor de groep gorilla’s die het dichtstbij zitten en dat een makkelijke wandeling zou worden. De groep was het er gelijk over eens dat ik daarbij mocht en daar ben ik zo blij mee en vind het superlief. Richard en Aniek sloten bij mij aan en op naar het verzamelpunt van onze groep. Daar zagen we ook weer de oma die met ons meeliep tijdens de chimptracking. Voor zo’n wandeling kan je een porter inhuren die je spullen draagt en die je helpt bij de moeilijkere stukken. Zo verdienden deze jongens wat en het minimum is 60.000 shilling wat neerkomt op zo'n 15 euro. Nou prima toch! Vanaf het briefingpoint liepen we het bos in en we liepen gelijk een aardig stukje omhoog en moesten een keer een stukje over het water maar verder liepen we vrij vlak en rustig door het bos. Voordat wij het bos ingaan worden er al trekkers op pad gestuurd die weten waar de gorilla’s zich bevinden en waar we naartoe moeten lopen. Na 40 minuten lopen horen we dat ons klaar moeten maken voor de ontmoeting met deze dieren. De porters blijven achter dus snel de camera’s pakken, een stukje door het bos en daar zien we het vrouwtje rustig eten en 2 jonkies met elkaar spelen. Wauw we zijn sprakeloos van dit moment. De jonkies stoorden ons totaal niet aan ons en speelden gewoon tussen ons in. Ze renden om onze voeten en op een gegeven moment hield een jonkie Rich zijn been vast en draaide een rondje. De silverback ( het mannetje) stoorde zich geen moment aan ons en ging rustig door met het eten van zijn bladeren. Onze groep bestaat uit 3 silverbacks, 3 vrouwtjes en 4 jonkies waarvan zelfs eentje een pasgeboren baby was maar die liet zich niet zien. We hebben een uur mogen vertoeven bij deze indrukwekkende dieren en begonnen we jammer genoeg weer aan onze terug en elf uur hadden we de trekking alweer achter de rug. Nu kwam er nog een officieel gedeelte waar we ons certificaat kregen als bewijs dat we de trekking hebben gehaald en de gorilla’s daadwerkelijk hebben gezien. Dit is echt fantastisch om mee te mogen maken en wat heb ik een geluk gehad met deze wandeling. We hoorden van Geoffrey dat de andere groep ongeveer een uurtje later zouden terugkomen dus besloten we te wachten en Zett stuurde ons naar het marktje waar we langs de souvenirtjes liepen en we plaats nemen in de lokale bar. Hier zaten we op een plastic stoeltje heerlijk aan de sinas/cola en kwam de eigenaar ook nog even bij ons zitten en hebben we het gehad over de muziek in Oeganda. Wat we hoorden was best wel swingend en het klonk een beetje latin achtig. Op een gegeven moment hoorde we Geert al en was de andere groep ook al snel terug. Hun wandeling was wel pittiger dan de onze maar zij hoefden gelukkig ook niet ver te lopen en konden we met zijn allen wat we gaan drinken. Daarna nog wat souvenirs inslaan en weer terug naar onze lodge. De hobbelige weg was nog zwaarder dan de hele trekking. Bij de lodge aangekomen hebben we heerlijk bij de aanlegsteiger ons lunchpakketje opgegeten maar de kaas is hier voor mij geen succes. Gelukkig had Sylvia een broodje ei over en heb ik die opgegeten. De middag was ter vrije besteding en heb ik net Geert en Aniek Boonanza gespeeld. We hebben veel lol gehad en voordat we het wisten was het alweer tijd om te gaan dineren. Vooraf hadden we een heerlijke groente soufflé gevolgd door beef bourgion. Het was weer veels te veel en dan kwamen ze ook nog met een chocoladebrownie als toetje. Zo onze buikjes zijn weer gevolgd en daarna hebben we nog even lekker met een borrel bij de open haard gezeten en slap gekletst.