De mooiste weg ter wereld....

Vandaag is de dag dat we de ongeveer 230 kilometer lange ice fields parkway mogen rijden. We hadden deze ochtend de wekker al om half 7 gezet want we wilden rustig douchen, ontbijten en uitchecken. Bij het opstaan zag het weer er goed uit.....Blauwe lucht en een zonnetje.....Ideaal om te staren. Na een tankbeurtje konden we gaan beginnen en ik had op een kaart al wat punten onderstreept die ik graag wilde zien of doen. Onze eerste stop was bij het uitzichtpunt Hector lake maar daar was niet veel te zien vanwege de vele bomen.....Misschien stonden we wel verkeerd. We reden weer verder over de weg omringd door bergen met besneeuwde toppen en hier en daar gletsjers. De tweede stop was bij de Crowfoot gletsjer, ook absoluut een stop waard. De derde en 4de stop waren achtereenvolgens bow lake en de bow gletsjer en dit vonden we echt een fantastisch uitzichtpunt. Je moet dan wel de weg ingaan bij Num ti jah lodge. We reden verder naar Peyto lake en ondanks de zwermen muggen was dit ongelooflijk gaaf. Wat een schitterende groene kleur zeg. Na Peyto lake kwam er een 8minder leuk stukje en dat was namelijk het gebied van de bosbranden. Ze sluiten nu waarschijnlijk elke dag, 8 weken lang, de parkway van 14.00 tot de volgende ochtend en zo op het eerste gezicht gaat het maar om een stukje van 4 kilometer. Wij waren er rond kwart voor 11 voorbij en bij het informatiecentrum in Saskatchewan hebben we een lekker bakkie koffie genomen en wat zoetigs. Na deze versnapering was het tijd om weer verder te gaan en stopten we nog even bij het uitzichtpunt van de Bridal Veill Falls....Tja dit was maar een kleintje met in vergelijking wat we al hebben gezien. De volgende stop is bij Parker Ridge waar we een trail hebben gelopen naar de top van de berg. Wauw dit is echt een waanzinnige trail maar wel zwaar......Je overbrugt een hoogteverschil van 250 meter maar loopt langs weiden met bloemen die er voor zorgen dat het ruikt naar wasverzachter en langs kleine ijsvlaktes. Eenmaal op de top zijn we de heuvel opklommen en als je daar over heen bent zie een fantastische gletsjer...... Na van het uitzicht te hebben genoten liepen we weer naar beneden en reden we naar de attractie van de Rockey's namelijk de Columbia icefield gletsjer. Nu we er toch zijn zijn we met een bus ook de gletsjer opgegaan want dan besef en zie je hoe groot deze gletsjer is. Na het bezoek aan deze gletsjer even snel een snackie gedaan in het restaurant wat er tegenover ligt en als je daar buiten gaat staan op het terras heb je een heel mooi zicht over de gletsjer. Bij de kassa hadden we een combinatie ticket gekocht voor de gletsjer en de skywalk. Voor die 10 euro meer wilden we dat ook wel gaan beleven. Om hier te geraken vertrek je ook met een bus vanaf het Icefield centre want bij de skywalk is er geen parkeergelegenheid. We hebben deze walk gedaan en wat leuk is is dat je de diepte onder je ziet, wat jammer is dat het eigenlijk alleen maar een rots is. De tijd vliegt op zo'n dag en kwart voor 6 verlieten we het centrum en rijden we verder naar Jasper. Hoe dichter we bij Jasper kwamen hoe minder we de bergen zagen. Het is erg heiig, waarschijnlijk door de hoge temperaturen hier. Vandaag 34 graden in Jasper. We stopten nog bij de Sunwapta en de Athabasca falls voordat we het dorpje inreden. De hele weg hadden we nog geen wildlife gezien maar net voor het dorp eerst een vrouwtjes elk en 2 meter later het mannetje wat rustig en statig over de weg liep. Tegen 8en waren we dan eindelijk bij 105 street Patricia accomodation en het ziet er allemaal prima uit, net een klein huisje midden in het centrum. Tegen 9en zijn we het dorp ingelopen, wat boodschappen gedaan voor het ontbijt en hebben we een lekkere pizza genuttigd bij Famoso. In het begin was ik een beetje sceptisch over het concept. Pizza uitzoeken en dan naar de balie om je bestelling doorte geven maar het was super. Tegen een uurtje of 12 doken we in ons mandje want al om al was het een vermoeiende maar geslaagde dag.